Μόλλας

(Αθήνα 1871 – 1949). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του καραγκιοζοπαίκτη Αντώνη Παπούλια, με το οποίο έγινε γνωστός στο αθηναϊκό κοινό. Έμαθε την τέχνη από τον I. Ρούλια, ο οποίος γύρω στις αρχές του 20ού αι. έπαιζε κοντά στο Στάδιο. Αν και δεν ήξερε πολλά γράμματα, έγραψε και ο ίδιος αρκετά έργα και πρόσθεσε στο θίασο σκιών πολλά πρόσωπα εμπνευσμένα από τη σύγχρονη ζωή, τα οποία όμως δεν κατάφεραν να επιζήσουν. Έφερε πολλούς νεωτερισμούς στο θέατρό του, τους οποίους άλλοι εμφάνισαν πρώτοι, όπως τις διαφανείς και χρωματιστές φιγούρες, καθώς και το σύστημα να στρέφονται αυτές και στην αντίθετη κατεύθυνση. Δεν σχεδίαζε τις φιγούρες ούτε τραγουδούσε ο ίδιος· χρησιμοποιούσε γι’ αυτά βοηθούς, όπως αρχικά τον Δ. Κουτσούρη και αργότερα τον Πέτρο Κυριακό. Με το πνεύμα του και την μιμική του ικανότητα ο Μ. κέρδισε την αγάπη των Αθηναίων και κράτησε το ενδιαφέρον τους για πολλά χρόνια. Η φήμη του έφτασε και στο εξωτερικό μέσω των ανταποκριτών ξένων περιοδικών, οι οποίοι δημοσίευσαν τις εντυπώσεις τους από τη δουλειά του. Ο καθηγητής του Γαλλικού Ινστιτούτου Λ. Ρουσέλ άντλησε από το θέατρο του Μ. το μεγαλύτερο μέρος του περιεχόμενου του βιβλίου του σχετικά με τη φυσιογνωμία του Καραγκιόζη, το οποίο δημοσιεύτηκε σε δυο μικρούς τόμους το 1921.